Vanaf 1 januari 2025 treedt de wet collectieve warmte (WCW) in werking als vervanging van de huidige Warmtewet in Nederland. Deze nieuwe wetgeving is gericht op de verduurzaming van de warmtemarkt en legt de basis voor de transitie naar een duurzamere warmtevoorziening, met als doel minder afhankelijk te zijn van aardgas en meer gebruik te maken van hernieuwbare bronnen zoals restwarmte, geothermie en warmtepompen. Maar wat houdt deze wet precies in voor gemeenten en warmteleveranciers?

Sinds juni 2022 zijn er in België sociale warmtetarieven beschikbaar voor sociale woongebouwen met collectieve verwarmingsinstallaties. Vanaf oktober 2024 komt er een belangrijke wijziging: ook niet-sociale gebouwen met collectieve installaties zullen in aanmerking komen voor de sociaaltariefpremie. Dit betekent dat elke gebouwbeheerder met een collectieve stookplaats op gas, elektriciteit of een warmtenet verplicht is om zijn installatie te registreren bij de Belgische overheid.

Warmtenetten vormen een cruciale schakel in de transitie naar duurzamere energiebronnen. Een essentieel onderdeel van het warmtenetproces is het verzamelen van meetdata van eindgebruikers. Deze gegevens, die worden gegenereerd vanaf het moment dat warmte wordt gedistribueerd vanaf het net naar individuele eindgebruikers, spelen een vitale rol in het beheer van het netwerk en het facturatieproces. Maar wat gebeurt er eigenlijk met deze meetdata nadat ze zijn verzameld?

De inspanningen voor een vlotte warmtetransitie brengen een golf van verandering met zich mee. Voor warmte- en koudeleveranciers blijft de juiste balans vinden in het delen van informatie en daarmee vertrouwen en draagvlak creëren een zoektocht. In dit kader kwam Zero Friction samen met een 15-tal klanten uit België en Nederland om ervaringen uit te wisselen. Hoe kunnen warmte- en koudeleveranciers deze transparantie-uitdagingen aanpakken en streven naar een positieve klantenervaring?